Στο τέλος της επεξεργασίας των αστικών λυμάτων παράγεται μεγάλη ποσότητα ιλύος. Για τη μεταφορά, την ανακύκλωση, τη διάθεση ή την αποτέφρωση της αφυδατωμένης ιλύος είναι απαραίτητο να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ξηρά στερεά. Από το συνολικό οικονομικό ισοζύγιο μιας μονάδας επεξεργασίας λυμάτων περίπου το 75 % του κόστους αφορά τη διάθεση της λυματολάσπης, το 15 % την κατανάλωση πολυμερών και το υπόλοιπο την κατανάλωση ενέργειας και τα λοιπά κόστη. Είναι προφανές ότι η αποτελεσματική επεξεργασία της λάσπης οδηγεί σε εξοικονόμηση πόρων και στις τρεις παραπάνω κατηγορίες κόστους.
Στην ευρύτερη περιοχή της πόλης Turku στη Φινλανδία, δύο φορείς διαχείρισης σταθμών επεξεργασίας λυμάτων αναδιοργάνωσαν τις διαδικασίες μηχανικής επεξεργασίας των σταθμών τους και κατάφεραν να μειώσουν το κόστος λειτουργίας με τη χρήση νέων φυγοκεντρικών διαχωριστών (decanter centrifuges) της Flottweg.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το περιοδικό γίνετε συνδρομητές.
