Σήμερα, το 85% των διαθέσιμων πόρων γλυκού νερού παγκοσμίως χρησιμοποιείται στη γεωργία και αναμένεται το ποσοστό αυτό να συνεχίζει να κυριαρχεί στην κατανάλωση νερού εξαιτίας της αύξησης του πληθυσμού.

Οι προκλήσεις του μέλλοντος έχουν από καιρό φτάσει στον σχεδιασμό και τη λειτουργία των αντλιοστασίων λυμάτων, στη μορφή νέων συνθηκών-πλαισίων και περιστάσεων που καθιστούν τον κύκλο ζωής από τον σχεδιασμό έως τη συντήρηση και την επισκευή, τη λειτουργία και την περαιτέρω ανάπτυξη των συστημάτων, μια ολοένα και πιο απαιτητική εργασία. Τέσσερα συγκεκριμένα προβλήματα (ποιότητα λυμάτων, ακραία καιρικά φαινόμενα, συμβατότητα και έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων) απαιτούν νέες λύσεις στη διαχείριση λυμάτων σήμερα.

Η μεταφορά των επικίνδυνων εμπορευμάτων γίνεται Οδικώς (βυτιοφόρα διαμερισματοποιημένα, οχήματα επικαθήμενα, συρόμενα (ρυμουλκά μετά ρυμουλκομένου), νταλίκες, φορτηγά), Σιδηροδρομικώς (βαγόνια, βυτία), Διά θαλάσσης (δεξαμενόπλοια, μεταφορά χύμα ή συσκευασμένη) και Διά Αέρος και είναι συνυφασμένη με τον κίνδυνο εκδήλωσης ή μη, συμβάντος ή ατυχήματος και με τις επιπτώσεις που ένα πιθανό ατύχημα μπορεί να έχει στο ανθρώπινο, φυσικό και υλικό περιβάλλον.